تاریخچه کلاه

تاریخچه کلاه

مقدمه
کلاه یکی از نخستین وسایل پوششی است که انسان برای محافظت از سر خود ساخته و تاریخی چند هزار ساله دارد.
 در ابتدا، از کلاه برای حفاظت در برابر عوامل طبیعی مانند نور خورشید، باران و سرما استفاده می کردند، اما به مرور زمان کلاه به ابزاری فرهنگی و نمادین نیز تبدیل شده است.
در بسیاری از تمدن‌های باستانی، نوع و شکل کلاه نشانه‌ای از جایگاه اجتماعی، شغل و حتی قدرت افراد بوده است.

با گذشت زمان، کلاه علاوه بر جنبه‌ی کاربردی، وارد عرصه‌ی زیبایی‌شناسی و مد شده است. در قرن های مختلف، طراحی کلاه‌ها متناسب با سلیقه‌ی مردم و جریان‌های فرهنگی تغییر کرده است و به یکی از نشانه‌های ظاهری سبک زندگی تبدیل شد.
 امروزه نیز کلاه‌ها طیف وسیعی از کاربردها را دارند: کلاه‌های ایمنی و کلاهای ورزشی کلاه‌های رسمی و مد روز که هر کدام  هویت فردی و اجتماعی اشخاص را بازتاب می‌دهند

 

تاریخچه کلاه در ایران

ایران باستان: در این دوره شاهان و بزرگان از کلاه های بلند و تزئین شده استفاده می‌کردند که این تزیینات از جواهرات و فلزات گران قیمت بود همچنین مردم عادی و سربازان از کلاه‌های ساده‌تر و کارآمد برای محافظت در جنگ یا فعالیت‌های روزمره مورد استفاده می‌کردند 
شکل و جنس این کلاه ها در مراسمات مختلف نیز متفاوت بود که نشان دهنده تعلق داشتن به یک گروه یا قبیله خاص بود

دوران اسلامی:  با ورود اسلام به ایران، کلاه‌ها به تدریج به نماد مذهبی و علمی نیز تبدیل شدند، علمای دینی و روحانیون از عمامه ها و کلاه های خاص، درباریان و اشراف از کلاه‌های بلند و رنگی و مردم عادی از کلاه‌های نمدی و ساده استفاده می‌کردند.
دوران صفوی و قاجار: در این دوره ها کلاه ها وارد عرصه مد شدند که هر طبقه اجتماعی و هر منطقه با توجه به فرهنگ خود سبک خاص خود را داشت. این تنوع فرهنگی باعث شد کلاه به یک نماد هویت قومی و منطقه‌ای تبدیل شود.
دوران پهلوی: دوران پهلوی دوره ای از زمان بود که کلاه های سنتی جایگاه خودشان را به کلاه ها اروپایی و مدرن داده‌اند با این حال در بعضی مناطق در مراسمات سنتی از کلاه‌هایی استفاده می‌کردند که نماد اصالت و فرهنگ ایرانی باشه.
دوران معاصر: امروز، کلاه‌های سنتی بیشتر به نشانه‌ی فرهنگی و هویتی تبدیل شده‌اند در مراسم ویژه، نمایشگاه‌ها و جشن‌های محلی همچنان کلاه‌های سنتی ایرانی پوشیده می‌شوند و هویت قومی و فرهنگی مردم را نشان می‌دهند

چگونه کلاه به عنوان ابزاری فرهنگی و نمادین تبدیل شد؟

کلاه در مسیری تاریخی از ابزار محافظتی،  نماد منزلت اجتماعی،  نشانه‌ی مذهبی و آیینی، بیان هویت فرهنگی،  عنصر مدرن در مد و سبک زندگی حرکت کرده و به یک ابزار فرهنگی و نمادین تبدیل شده است.

نقش کلاه در فرهنگ ایرانی

جایگاه اجتماعی: در دوران ایران باستان و دوران اسلامی شکل و طرح هر کلاه نشان دهنده جایگاه و موقعیت اجتماعی فرد بود. بعضی از افراد از کلاه های بلند و تزئینی استفاده می‌کردند که نماد قدرت و اقتدار بود، بعضی از افراد از کلاه هایی  استفاده می‌کردند که درجه نظامی و جایگاهشان را نشان دهند.
نشان‌دهنده‌ی هویت منطقه‌ای و قومی: در ایران هر قوم ومنطقه ای با توجه به ویژگی‌های فرهنگی خودشان ازکلاه‌های متنوع استفاده می‌کردندُ همین تنوع کلاه‌ها باعث شد که کلاه به عنوان یک نماد فرهنگی و هویتی شناخته شود.
کاربرد در مراسم و آیین‌ها: کلاه در مراسمات مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت برای مراسمات مختلف کلاه های ویژه استفاده می‌کردند که نشان دهنده احترام و تقدس ان مراسم بود
ورود به دنیای مد و استایل شخصی: با گذشت زمان، کلاه در ایران فقط کاربرد محافظتی نداشت و به بخشی از استایل و مد ایرانی تبدیل شد. امروزه حتی کلاه‌های مدرن با الهام از طرح‌های سنتی، در زندگی روزمره یا مجالس رسمی دیده می‌شوند.

‍‍‍ انواع کلاه ها

کلاه ها بر اساس دو گروه قابل بررسی هستن
گروه اول کلاه‌هایی هستن که براساس کار‌برد مورد استفاده قرار می‌گیرند
 گروه دوم کلاه‌هایی هستن که براساس جغرافیا مورد استفاده قرار می‌گیرند

بررسی کلاه ها براساس کاربرد: کلاه ها براساس کاربرد به پنج دسته تقسیم می‌شوند: محافظتی، مذهبی، اجتماعی/ فرهنگی، مد و ورزشی
کلاه های محافظتی: به کلاه هایی نظیر کلاه ایمنی، کلاه موتور سیکلت و دوچرخه کلاه جنگی و نظامی، کلاه زمستانی، کلاه افتابی  که به ترتیب در کارگاه های ساختمانی، صنایع، جلوگیری از اسیب و تصادف، محافظت در میدان نبرد، محافظت در برابر سرما، و محافظت در برابر تابش مستقیم افتاب مورد استفاده قرار می‌گرد گفته می‌شود.
کلاه های مذهبی و ایینی: در این گروه از کلاه‌هایی استفاده می‌شود که جنبه مقدس و تشریفاتی دارند از تاج ها عمامه ها و کلاه های کشیشی به ترتیب در مراسمات سلطنتی، فرهنگ اسلامی و مذاهب مختلف استفاده می‌کردند
کلاه های اجتماعی و فرهنگی: در این گروه از کلاه هایی استفاده می شود که برای نمایش هویت اجتماعی یا قومی  به کار می روند کلاه های قزاقی، نمدی، کردی ، و لری ،کلاه  بره ، کلاه شاپکا به ترتیب در ایران، فرانسه و اسپانیا و روسیه مورد استفاده قرار میگیرد
کلاه‌های مد و استایل شخصی: در این گروه بیشتر کلاه ها برای زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرند کلاه شاپو در قرن 19 و20 از محبوبیت ویژه‌ای بین مردم بهره‌مند بوده است و از کلاه‌های لبه‌دار کلاسیک برای شرکت در مراسمات رسمی استفاده می‌کردند همچنین کلاه ملوانی و کابوی و کلاه بیسبال برای مد روز و محافظتی مورد استفاده قرارگرفته است.
کلاه های ورزشی: این نوع کلاه‌ها برای  نیاز‌های ورزشی طراحی شده است و از کلاه بیسبال، کلاه گلف و تنیس، کلاه اسب سواری و کلاه شنا به ترتیب برای محافظت، محافظت از افتاب، ایمنی سوار کار و کاهش اصطکاک در اب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بررسی کلاه ها براساس جغرافیا
ایران:کلاه نمدی در مناطق کوهستانی مثل لرستان، کردستان و مازندران مورد استفاده قرار می‌گیرد
در زمان قاجار کلاه قزاقی در شمال ایران رایج شد
کلاه کردی و لری با طراحی‌ها و شکل‌های ویژه که بخشی از لباس محلی به شمار می‌روند. عمامه بیشتر در زمینه مذهبی و علمی مورد استفاده قرار میگیرد

خاورمیانه و آسیای مرکزی: از عمامه در کشور‌های ایران، هند، پاکستان، کشورهای غربی، ازکلاه افغان در کشور‌های افغانستان و بخش‌هایی از پاکستان و کلاه اویغوری در کشورهای ترکستان چین و اسیای میانه مورد استفاده قرار می‌گیرند
شرق اسیا: کشاورزان در چین و ویتنام از کلاه بامبوی چینی استفاده میکردند وکلاه سامورایی کلاه جنگی سنتی ژاپن بوده است
افریقا: کلاه کوفی کلاه سنتی در بسیاری از کشورهای افریقایی و مسلمان و کلاه های رنگی قبیله ای نماد هویت و مراسم سنتی بوده است


نتیجه گیری

کلاه در طول تاریخ فقط یک پوشش ساده برای سر نبوده، بلکه نشانه‌ای از فرهنگ، هویت و جایگاه اجتماعی مردم بوده است. در ایران و جهان، هر کلاه داستانی از زندگی، سنت‌ها و باورها را بازگو می‌کند. امروز هم کلاه علاوه بر محافظت، بخشی از مد و استایل افراد است و نشان می‌دهد که این پوشش کوچک همچنان اهمیت زیادی در زندگی بشر دارد
 
نام و نام خانوادگی *
شماره موبایل *
متن نظر شما *